Slijmbeursontsteking van de heup of bursitis trochanterica

Anatomie

Een slijmbeurs is een zakje van slijmvlies waarin een film van vocht aanwezig is. Aan de zijkant van de heup loopt een peesblad (de fascia lata) van het bekken tot de knie. Een slijmbeurs zorgt voor minder wrijving tussen dit peesblad en de spieren die vasthechten aan de zijkant van het heupbeen (grote trochanter).

Een slijmbeursontsteking (bursitis) is een ontsteking van de slijmvlieswand soms met vochtvorming en zwelling van de slijmbeurs. De oorzaak is meestal niet duidelijk, soms kan dit komen door overbelasting (sporten, wandelen) of door een val op de zijkant van de heup.

Vaak is er ook een ontsteking van de pezen die aanhechten op het heupbeen. Bij langdurige ontsteking kunnen deze pezen afscheuren (abductor cuff scheur).

Symptomen

Bij ontsteking van de slijmbeurs ervaren patiënten pijn aan de zijkant van de heup. Deze pijn neemt vaak toe bij (langdurig) stappen of bij liggen op de pijnlijke zijde.

Diagnose en onderzoeken

Op basis van uw klachten en na een grondig klinisch onderzoek kan een slijmbeursontsteking vermoed worden. Vaak is er duidelijk drukpijn aanwezig aan de zijkant van het heupbeen. Minder kracht bij het zijwaarts heffen van het been wijst eerder op een peesscheur.

Een RX van de heup en het bekken is aangewezen om slijtage van de heup uit te sluiten. Soms zijn er verkalkingen aanwezig aan het heupbeen, wat kan wijzen op een chronische peesontsteking of peesscheur.

Met een echografie kan de slijmbeursontsteking aan het licht gebracht worden. Een beginnende peesscheur is moeilijker te zien met een echo omdat de scheur ontstaat aan de beenderige zijde van de pees.

Een MRI van het bekken kan de slijmbeursontsteking aantonen. Hiermee kan ook bekeken worden of er geen peesscheur aanwezig is. Ook andere oorzaken van heuppijn (zoals avasculaire necrose van de heup, heupslijtage, …) kunnen hiermee aan het licht gebracht worden.

Behandeling

Niet-operatief

Een slijmbeurs ontsteking kan meestal behandeld worden zonder operatie.

Relatieve rust door minder te wandelen en eventueel een kruk te gebruiken, ijsapplicaties en ontstekingsremmers kunnen helpen.

Een kinesist kan proberen om het peesblad (fascia lata) te stretchen en de heupspieren terug te versterken.

Soms helpt het dragen van een kleine ophoging in de schoen van het niet pijnlijke been. Hierdoor wordt het pijnlijke been wat ontlast.

Helpen deze maatregelen onvoldoende kan men proberen met een cortisone inspuiting de forse ontsteking in de slijmbeurs weg te krijgen. Deze inspuiting kan tot 3 keer herhaald worden indien nodig. Een cortisone inspuiting kan echter nadelig zijn voor de pezen die aanhechten op het heupbeen. Het is daarom belangrijk te weten of het een echte slijmbeurs ontsteking is of eerder een peesscheur.

Operatief

Bij onvoldoende resultaat van de niet-operatieve behandeling, kan men een operatieve ingreep voorstellen. Hierbij wordt het peesblad ingesneden zodat er minder wrijving ontstaat tussen het peesblad en de aanhechting van de pezen op het heupbeen. De ontstoken slijmbeurs wordt dan verwijderd. Indien de pees gescheurd is, is een peesherstel aangewezen.

Herstel na de ingreep

Na de ingreep mag men onmiddellijk steunen binnen de pijngrenzen. De eerste weken is het vaak nuttig krukken te gebruiken om de belasting op de heup langzaam op te drijven. Fietsen op de hometrainer is onmiddellijk toegelaten.

De revalidatie duurt vaak 2-3 maanden.

De ingreep geeft een goed resultaat in 70 à 80% van de patiënten.

Mogelijke verwikkelingen

Zoals bij elke ingreep is er kans op problemen tijdens de narcose. Ook infectie of bloeding is mogelijk. Gelukkig komt dit zelden voor.